Ik denk terug aan 19 juni ’11, j.l. Marcels verjaardag by the way!
Dat was humor… de afscheidsdienst van onze predikant. Hij is met ‘emeritaat’; duur woord voor ‘pensioen.
Deze beste man wilde zijn afscheidsdienst anders.
Behalve de inleidende- en dankwoorden van de voorzitter en nog een predikant, wilde hij de regie in eigen hand houden. Zo ken ik hem wel.
De dienst was geweldig!
De woorden van zijn broer waren scherp doch eerlijk. Hij zei en public dat hij best de balen had van dat broertje, dat even alles in de war kwam schoppen! Het zou je broer maar zijn die dit zegt. Zijn boodschap was luid en duidelijk, doorspekt met een flinke dosis humor! Of was het sarcasme?
De accordeon, een door onze predikant gehate muziekinstrument waar hij vroeger les in had, kwam tevoorschijn. Hij ging er nog op spelen ook!!! Een goed bewaard geheim, zelfs voor zijn vrouw. Echt tof! Deze geweldige one-man-show.
Wat me echter het meest bij blijft zijn de woorden in zijn ‘speech’ (ik mag het geen ‘overdenking’ noemen van hem). Werkelijk fantastisch! Het onderwerp waar hij over sprak, waagt niemand zich snel aan. Hij zelf dus ook niet in de 40 (!) jaar als predikant. Er heerst nogal een taboe op dit onderwerp met zijn erotische lading. Om het woord niet te hoeven noemen gebruikte hij daarvoor het woord ‘koffie!’
Houd dat even in de gaten, want ook ik ga dat woord vanwege de erotische lading niet noemen. Ik kijk wel uit. Als hij het al niet over zijn lippen krijgt, dan ik ook zeker niet.
Let dus op: ‘Koffie’ staat voor dat ene woord met die erotische lading?! Ja?
Ja!
Hamvraag in de toespraak was: Is er ‘koffie’ in de hemel?! De zaal lag krom van het lachen, waar hij redelijk ernstig bleef. Hij vroeg dit als jonge knul aan zijn moeder. Haar duidelijke antwoord: “Nee,” stelde hem zó teleur: zijn moeder had dan wel ‘koffie’ gehad, maar als zijn einde NU zou komen, hij niet. Hij hoefde niet meer zo nodig naar die ‘koffie’loze hemel. Afijn, het woord ‘koffie’ werd nog in menig ander verband gebracht en steeds volgde er luid gelach vanuit de zaal.
Celine vroeg later: “Mama, waar ging het eigenlijk om in die preek?”
Bij het horen van de clou zouden twee kindertjes van hun stoel rollen van verbazing, met uit de oogkassen rollende ogen. Dit onderwerp geeft thuis ook altijd een hoop hilariteit.
Koffie heeft hierdoor wel een andere lading gekregen.
Als iemand vraagt: Koffie? Verschijnt er bij mij een lach.
Marcel vertelde van een klus: Een stoepbord maken met als tekst: ‘Koffie € 1,50’. Vraag je jezelf toch even af wat voor zaak dat is?!
Zo is er ook een facebookpagina voor Adventist Friends of Coffee (A.F.O.C.). Zotten, ze moesten eens weten!
Terug naar die toespraak.
“Is er ‘koffie’ in de hemel?” werd ook gevraagd aan de zaal en wat denk je? De meeste mensen denken van niet.Teleurstelling alom bij onze predikant, zijn moeder had dus toch gelijk?! Misschien moet ik hier ook eens over nadenken onder het genot van een bakkie.
Maar hé, hoewel deze emeritus predikant misschien nog steeds niet naar die ‘koffie’loze hemel wil, wil ik wel.
Als ik de reclames van Nespresso mag geloven is er weldegelijk koffie in de hemel. Komt er niet af en toe een engel naar beneden om van die knappe (maar vooral ook oude en grijze) George Clooney alle cups te ontfutselen?! Ze weten nog wat lekker is ook, daar boven! Willen ze vast iets mee zeggen.
I drink to that…
Koffie!
Met dank aan mijn Emeritus-predikant voor zijn inspiratie en toestemming tot plaatsen!
Applaus!
