zondag 7 augustus 2011

Google Goggles

Een vreselijke dag!
 
Oh, mijn Galaxy! Ik ben gehecht geraakt aan dat apparaat. Het heeft dan ook alles te maken met de leuke mogelijkheden:

1. Ik kan doorlopend op Hyves en Facebook! Tja, dan kan het al niet meer stuk.

2. Ik kan blogs schrijven waar en wanneer ik wil, want met een app voor notities en een tekstverwerkend programma, kan ik direct mijn inspiratie kwijt. Nog beter dan het voorgaande!

3. Vanaf nu gaat er één tas minder mee op vakantie; boeken zijn niet meer nodig. Met een boekenkast in de phone en Marcel die 4700 boeken te importeren heeft, kunnen wij ons hart ophalen. Lezen vanaf de smartphone is niet verkeerd. Zelfs donkerte is geen probleem: de phone geeft zelf licht. Wat een uitkomst!

4. Dan de Apps niet te vergeten. Hoe vaak Marcel niet thuis is gekomen vanaf zijn werk en me zegt welke apps ik moet hebben. Toe maar, zet er maar op! Zo ook een vriendin, (ik noem je naam niet hoor, Evelyne) geeft me nogal eens tips over apps. Van lachwekkende, tot nuttige. We Whattsappen wat af!

Pas nog zei Marcel: “Het duurt niet lang, dan kan je dingen scannen en herkent een app het.” Nou, in de vorm van Appie, heb ik er al super veel aan. Ik scan een streepjescode en olé het is geplaatst in mijn boodschappenlijstje. Geweldig! Zet de boel op looproute, en ik zou, als ik niet met verschillende mensen even een praatje maak, nog sneller klaar kunnen zijn bij Appie Heijn. Nog even en dan hoef ik alleen de achterklep open te doen en een app doet alles in de auto.

Nu hoopt Marcel op een app met foto herkenning. Je kent het wel: Je ziet een beestje dat je niet kent. Neem een foto, upload ‘m en een app weet wat het is: een Kaalkop-Hieperdepiephoera-Kevertje of zo. Marcel zegt nog: “Het zal niet lang duren, dan bestaat het.” En ik: “Ja hoor schatje, vast!” Zucht, wéér een nieuwe app.

Wat blijkt? Het bestaat! Het heet: Google Goggles! Deze app is in de Bèta fase, of een slechtere fase, waarin hij nog verfijnd en geperfectioneerd moet worden. Hij werd gedownload door manlief waarna hij een foto maakte van een vork. Wachtte even en kreeg als optie: een geweer?! Hij nam een foto van de vork op het tafelkleed en kreeg als optie allerlei dingen die meer op het tafelkleed leken. Ik kijk bedenkelijk: de Bèta fase? Hoe gewoon is een vork en Goggles herkent die al niet?! Leuke app, schat!

Maar wacht! Een schilderwerk dat ik heb nageschilderd van een beroemde schilder, werd herkend. De eerste optie was het originele schilderij! Hoor ik daar applaus?

Dan houdt Marcel zijn Galaxy voor mij en kijk ik aller charmantst. ‘Klik’ klinkt er van de andere kant van de tafel. Marcel en Benjamin, die hem al enkele minuten op de hielen volgt, kijken stilletjes, vooral in spannende afwachting naar het schermpje.

Ineens…
Een oorverdovend gelach! Zo hard, zo vreselijk intens. Twee mannen rollen zowat over de tafel van het lachen. Helemaal in een deuk loopt Marcel om de tafel naar mij. Ik voel angst opborrelen. Wil ik wel zien wat er komen gaat? Krijgt mijn eigenwaarde een deuk?

Marcel houdt zijn Galaxy ondertussen onder mijn neus…
Mijn glimlach verdwijnt als sneeuw voor de zon. Eén ding weet ik zeker.
Ik ga Google Goggles NOOIT EN TE NIMMER OP MIJN SMARTPHONE DOWNLOADEN.
Ze mogen ‘m houden in welke fase hij ook zit!